Mimo braku emocji czułem się źle wśród czterech ścian, jedna kuloodporna , pozostałe w białym rażącym kolorze przez światło żarówek ledowych wbudowanych w sufit. Choć teraz nieskazitelność tego miejsca została zachwiana przez rozszarpane zwłoki pracownika tego wydziału, który dostał pierwszy raz przydział do mnie. Ludzie to śmieci i wiem, ze powtarzam się z tym jak stara katarynka ale uważanie się za kogoś wyższego ode mnie to jawna zniewaga ich pieprzonej nauki. Sami stworzyli coś co przewyższa ich najśmielsze oczekiwania, a nadal pragną więcej i więcej. Ich niedoczekanie. A i wracając do śmiecia, nie mogłem tego tak po prostu zostawić. Jego wnętrzności walały się po całej podłodze zasyfiając całą od czerwonej mazi. Tak, na początku rozprułem mu brzuch a krzyk rozległ się po całym pomieszczeniu. Oczywiście nikt nas nie usłyszał, wchodząc do środka każdy pracownik musi błyskawicznie zamknąć drzwi. A szyba nie dość, że jest kuloodporna, to jest świetnym tłumikiem wszelkich dźwięków,